Λαϊκή φωνήΕβδομαδιαία εφημερίς πολιτική και ειδησεογραφική1945 - ;όργανο του Δημοκρατικού συνασπισμού Αχαΐας
Βασικός Συντάκτης ο Νίκος Μπελογιάννης , κυ
κλοφορούσε παράνομα στην Πάτρα και στις γύρω περιοχές έως και το 1938 και ήταν "Όργανο συσπείρωσης των λαϊκών αντιδικτατορικών δυνάμεων στην Πελοπόννησο"...
Eπιμέλεια Ιστολογίου: Πάνος Αϊβαλής, δημοσιογράφος

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

.."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη...
Νίκος Μπελογιάννης

~~

~~
πατήστε πάνω στην εικόνα

Translate {Μετάφραση]

"Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Τρίτη μέρα αγανάκτησης στην πλατεία Συντάγματος


Σφέτσα Δάφνη*
Ημερομηνία δημοσίευσης: 28/05/2011

    Για τρίτη μέρα οι "αγανακτισμένοι" βρέθηκαν στο Σύνταγμα διαδηλώνοντας την οργή τους για το Μνημόνιο, τα μέτρα, την κυβέρνηση και γενικώς την κατάσταση αδιεξόδου που επικρατεί. Ο καιρός βέβαια τους τα "χάλασε" πάλι αλλά αυτό δεν έκαμψε το ηθικό, κυρίως των νέων "αγανακτισμένων" που έχουν συγκροτήσει την ελληνική εκδοχή της αλα ισπανικά κίνησης "Πραγματική Δημοκρατία Τώρα".
    Με σκηνές και τέντες στην πλατεία Συντάγματος υπάρχει κόσμος καθόλη τη διάρκεια της μέρας, αλλά και της νύχτας που οργανώνει την πρωτότυπη κινητοποίηση. Έχουν στήσει τραπεζάκια απ' όπου περνούν πολίτες και δηλώνουν τη διαθεσιμότητά τους εάν θέλουν να ασχοληθούν με τις ομάδες εργασίας που έχουν διαμορφωθεί στις ανοιχτές συνελεύσεις των προηγούμενων ημερών. Άνθρωποι μεγαλύτερων ηλικιών που δυσκολεύονται να συμμετέχουν πιο ενεργά με την κίνηση, προσέρχονται στις σκηνές, ρωτούν, ενημερώνονται και ενισχύουν τον αγώνα με ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί: από πλαστικά ποτηράκια, χαρτιά, φαγώσιμα μέχρι τέντες και χρήματα.
    Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα και πάλι από τα social media υπάρχει κάλεσμα για πανευρωπαϊκή κατάληψη των πλατειών, αύριο το απόγευμα. Το κάλεσμα στηρίζει το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ και οι "αγανακτισμένοι" Ισπανοί και Έλληνες.
    Στην προχθεσινή πάντως δεύτερη συνέλευση στην πλατεία Συντάγματος, στην οποία, παρά την κακοκαιρία, συμμετείχαν ακόμη περισσότεροι πολίτες, προχώρησε η οργάνωση της κινητοποίησης. Στήθηκαν οι ανοιχτές ομάδες, συναντήθηκαν για πρώτη φορά όσοι δήλωσαν διαθεσιμότητα και ξεκίνησαν τη δουλειά. Οι ομάδες εργασίας καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων. Συγκεκριμένα συγκροτήθηκαν, μεταξύ άλλων, ομάδα νομικής υποστήριξης, εκδηλώσεων, καθαρισμού, μεταφράσεων, σίτισης, τεχνικής υποστήριξης αλλά και "Τράπεζα του Χρόνου" όπως ονομάζεται η λίστα ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων. Τον λόγο πήραν δεκάδες άνθρωποι, μεταξύ αυτών και μετανάστες, ενώ ακούστηκαν πολλές και διαφορετικές απόψεις στις οποίες υπήρχε όμως μια κοινή συνισταμένη ενάντια στις τράπεζες και το Μνημόνιο, το πολιτικό προσωπικό που ευθύνεται για τις σημερινές συνθήκες και συνολικά το "κατεστημένο", τους μεγαλο- δημοσιογράφους κοκ. Το μικρόφωνο πήραν άνθρωποι που εμφανώς μιλούσαν πρώτη φορά μπροστά σε πλατύ κοινό. "Έχω τρακ, συγχωρέστε με" ήταν η αρχή αρκετών τοποθετήσεων...
    Η πολυμορφία των πολιτών που συμμετέχουν ήταν εξίσου έντονη, όπως και την πρώτη μέρα. Σιγά σιγά όμως αρχίζουν να φαίνονται οι συγκλίσεις, ακόμη και χωροταξικά: Τα συνθήματα που υμνούν την Ελλάδα προέρχονται κυρίως από ένα κομμάτι της συγκέντρωσης που έχει αρκετά διακριτή παρουσία με ελληνικές σημαίες και... μπλούζες των ειδικών δυνάμεων, προς την Πανεπιστημίου και Βασιλ. Σοφίας. Από την άλλη μεριά είναι πιο "χύμα", νέοι ενώ διακρίνει κανείς κόσμο του "χώρου", γνωστούς και φίλους από την αριστερά. Στην πλατεία βρίσκονται οι νέοι και οι νέες, πολιτικοί και "απολίτικοι" που συμμετέχουν στις συνελεύσεις, οι οποίοι λιγότερο ή περισσότερο διακριτικά έχουν διαχωριστεί με τους εθνικόφρονες. Δεν είναι τυχαίο ότι τις ανοιχτές συνελεύσεις καταγγέλλουν ανοιχτά στο διαδίκτυο οι ακροδεξιές ομάδες.
    Νέο κάλεσμα υπάρχει για σήμερα μετά τις 6 μ.μ., αν και, όπως σημειώθηκε, αγανακτισμένοι βρίσκονται πια όλη μέρα στην πλατεία.
    Δ.ΣΦ.

    *από την εφημ. "Η ΑΥΓΗ" 

    Πορεία ειρήνης στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη από την Κερασίτσα Αρκαδίας


    Με αφορμή τη συμπλήρωση 48 χρόνων από τη δολοφονία 

    του Γρηγόρη Λαμπράκη, η Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, 

    διοργάνωσε Πορεία ειρήνης στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη...


    Πορεία ειρήνης διοργάνωσε την Κυριακή (22/05) στη Θεσσαλονίκη η Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης, στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη, με αφορμή τη συμπλήρωση 48 χρόνων από τη δολοφονία του.
    Η πορεία ξεκίνησε από το Δημαρχείο Παύλου Μελά και κατέληξε στο μνημείο Λαμπράκη, όπου κατατέθηκαν στεφάνια. Προηγήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την έδρα της 71ης αερομεταφερόμενης ταξιαρχίας στη Νέα Σάντα του Κιλκίς.
    Το βράδυ θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στο προαύλιο του 40ου δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης, δίπλα στο Κέντρο Ιστορίας, με πρωτοβουλία της ΕΔΙΑ Κεντρικής- Δυτικής Μακεδονίας και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΜΘ.
    Στην εκδήλωση έχουν προσκληθεί να παραστούν μέλη της οικογένειας του Γρηγόρη Λαμπράκη. Η εκδήλωση συμπληρώνει την έκθεση ντοκουμέντων "Από το τρίκυκλο στα τανκς", που διοργανώνουν οι δύο φορείς στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης.

    Κυριακή 22 Μαΐου 2011

    Μέρες Μαγιού και «Ο Λαμπράκης ζει».


    Μνήμη Γρηγόρη  Λαμπράκη από την Κερασίτσα Αρκαδίας







    Του Θανάση Νικολαΐδη
    (“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)






    ΜΑΗΣ του ’63 και ο Λαμπράκης «έπρεπε να πεθάνει». Το πέτυχαν, με τον πιο βάρβαρο τρόπο. Στη Θεσσαλονίκη των Τριανδριτών με τις πέτρες στο καλάθι για την αντισυγκέντρωση, με τους ΕΚΟΦίτες μαινόμενους και τους Πιτσώκους… ομπρελοφόρους να σουβλίζουν (στο ασθενοφόρο) τον αιμόφυρτο Τσαρουχά. Τον Λαμπράκη τον πέτυχαν. Τον δεύτερο τον αποτέλειωσε, αργότερα, η Χούντα.

    ΟΛΑ κανονισμένα και υπολογισμένα. Είχε κάνει καλή (προπαρασκευαστική) «δουλειά» ο μοίραρχος, καλύτερη οι «επιτελείς» που τη σχεδίασαν συντονισμένα με το παρακράτος και το σχέδιο προχωρούσε. Και οι αστυνομικοί στο πόστο τους, αδρανείς και ανενεργοί και το φολκσβάγκεν που θα τον μετέφερε(;) αιμόφυρτο στο νοσοκομείο. 


    ΟΛΑ, σε… ιδεολογικό υπόβαθρο στρωμένο από Γιοσμάδες. Με τους δυο ροπαλοφόρους στο τρίκυκλο που έτρεχε στη Βενιζέλου έχοντας βγει απ’ τη Σπανδωνή. Οι τραμπούκοι λυσσομανούσαν. Ο Εμμανουηλίδης άλλη προσταγή δεν περίμενε. Το ρόπαλο βρήκε τον στόχο, ο Λαμπράκης κατέρρευσε και ο Γκοτζαμάνης (πιωμένος, δασκαλεμένος και αποφασισμένος) συνέχιζε τη φρενήρη πορεία, μέχρι τον «αμύητο» τροχονόμο. Ωστόσο, δεν υπολόγισαν στον «Τίγρη» και η καρδιά των οργανωτών χτυπούσε δυνατά. Κι άρχισε η έγνοια της Αστυνομίας πώς να καλύψει τους δολοφόνους.
    ΚΙ ύστερα η… κοροϊδία των παραπομπών. Με το «άστρο» του Σαρτζετάκη να ανατέλλει, τον Δελαπόρτα να «κελαηδάει», αλλά με τους ενόρκους αμίλητους και τρομαγμένους. Οι προφυλακίσεις αξιωματικών, όσο να μετριασθεί η αγανάκτηση των δημοκρατικών και των έντιμων πολιτών. Η χούντα έρχονταν και το δικαστήριο δεν τόλμησε. Οι «βαθμοφόροι» απαλλάχτηκαν, οι φυσικοί αυτουργοί καταδικάστηκαν (μερικά χρόνια φυλακή) για να τους βγάλει η Χούντα μετ’ επαίνων και η θυσία του Γρ. Λαμπράκη «ξεχάστηκε».
    ΕΙΝΑΙ Μάης και τα θυμηθήκαμε. Μια ματιά στο «Ζ» του Βασιλικού, και στην ταινία του Γαβρά φρεσκάρει τις μνήμες και προχωράμε. Στην έρημο με τα ισιωμένα και ιδεολογικά ανύπαρκτα. Με το μάτι του τηλεθεατή στους μηρούς «τραγουδιστριών» της Γιουροβίζιον, το αυτί τυμπανισμένο απ’ τους ρυθμούς και το θεματολόγιο των μεσημεριανούδων σε καθμερινή βάση. Χωρίς ψυχή, γούστο και συναίσθημα.
    ΩΣΤΟΣΟ, ο Γρ. Λαμπράκης γράφτηκε στην ιστορία κι έγραψε τη δικιά του. Μέρες Μαγιού και «Ο Λαμπράκης ζει». Για τον κάθε έντιμο έλληνα, που δεν «εκμεταλλεύεται» τη μνήμη του. Εκείνοι που τον ήθελαν νεκρό πέθαναν και «πέθαναν».